Przyprawa do Hummusu 100 g

Hummus to tradycyjna potrawa kuchni bliskowschodniej, która składa się głównie z rozgniecionych nasion ciecierzycy, sezamu (w postaci pasty tahini), oliwy z oliwek, soku z cytryny oraz przypraw takich jak czosnek, sól i niekiedy kumin (kmin rzymski). Może być podawany jako przekąska, dodatek do chleba lub też jako składnik dania głównego.

Ciecierzyca, główny składnik hummusu, jest źródłem białka, błonnika oraz wielu witamin i minerałów. W połączeniu z tahini, które jest bogate w tłuszcze, głównie nienasycone, hummus stanowi wartościowy dodatek do diety.

Hummus można przyrządzać w różnych wariantach, dodając np. pieczone papryki, oliwki, pesto czy nawet buraki. W zależności od regionu i tradycji, składniki i proporcje mogą się nieco różnić. Na Bliskim Wschodzie hummus jest podawany z oliwą z oliwek i posypywany suszoną papryką czy pietruszką, a także podawany z płaskim chlebem, np. pitą.

Hummus, którego nazwa pochodzi z arabskiego słowa oznaczającego "ciecierzycę", jest potrawą o głębokich korzeniach historycznych, które sięgają starożytnego Bliskiego Wschodu. Chociaż dokładne pochodzenie hummusu jest tematem dyskusji i kontrowersji wśród wielu narodów Bliskiego Wschodu, pewne aspekty jego historii można przedstawić w następujący sposób:

1. Starożytność: Ciecierzyca była uprawiana w starożytnym Egipcie i była jednym z podstawowych produktów spożywczych w starożytnym Rzymie. Chociaż pisemne przekazy o potrawie podobnej do hummusu pochodzą z Egiptu z XII wieku, nie jest pewne, czy była to dokładnie ta sama potrawa, którą znamy dzisiaj.

2. Średniowiecze: W średniowiecznych książkach kucharskich z Bliskiego Wschodu można znaleźć przepisy na potrawy przypominające hummus. Te wczesne formy hummusu mogły różnić się od współczesnych wersji pod względem składników i konsystencji.

3. Współczesność: W XX wieku hummus stał się coraz bardziej popularny poza Bliskim Wschodem - zwłaszcza w Stanach Zjednoczonych i Europie, dzięki rosnącej popularności kuchni etnicznych oraz trendom zdrowotnym promującym diety bogate w rośliny.

Kontrowersje: Istnieją pewne spory dotyczące narodowych praw do hummusu, zwłaszcza pomiędzy Izraelem a krajami arabskimi. Wielu ludzi uważa hummus za narodowe danie i istnieją debaty na temat tego, kto "wymyślił" hummus. W 2008 roku Liban i Izrael rywalizowały o to, kto zrobi największą porcję hummusu, co było próbą zdobycia rekordu Guinnessa.

Składniki:

Kmin rzymski, czosnek, kolendra, cebula, sól, sok z cytryny suszony, pieprz czarny, pieprz cayenne.

Wartości odżywcze w 100g :

• wartość energetyczna: 858 kJ / 205 kcal

• węglowodany: 32,1 g

  • w tym cukry: 2,7g

• błonnik: 10,1g,

• białko: 8,7 g

• tłuszcz: 7,1 g

  • w tym kwasy tłuszczowe nasycone: 0,6g

​Kraj pochodzenia: Polska

Wyprodukowano przez: Skworcu.com.pl  Marek Skworc

Masa netto: 100 gramów

Informacja o alergenach:

Na terenie zakładu produkcyjnego wykorzystywane są orzechy ziemne i inne orzechy, soja, sezam i gorczyca, zboża zawierające gluten, produkty zawierające dwutlenek siarki, laktozę, jaja oraz seler.